سنتز و شناسایی پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هالوژن‌دارشده

نویسندگان

تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده مهندسی شیمی، گروه مهندسی فرایندهای پلیمریزاسیون، صندوق پستی ۱۴۳-۱۴۱۱۵

چکیده

پلی(دی‌متیل سیلوکسان) به دلیل خواص استثنایی مانند کشش سطحی و آبگریزی زیاد، تراوایی گاز زیاد، انعطاف‌پذیری زیاد در دمای محیط، زیست‌سازگاری خوب و دمای انتقال شیشه‌ای بسیار کم مورد توجه بسیار قرار گرفته‌ است. از ساده‌ترین روش‌های استفاده از این خواص در کوپلیمرها، استفاده از پلی(دی‌متیل سیلوکسان) به عنوان درشت‌آغازگر در پلیمرشدن رادیکالی کنترل شده است.در این پژوهش، پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هیدروکسیل به وسیله آزمون‌های طیف‌سنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (FT-IR)، طیف‌سنجی رزونانس مغناطیسی هسته‌ پروتون (1H-NMR) و رنگ نگاری ژل‌تراوایی(GPC) شناسایی شد. نتایج نشان داد، مقداری ناخالصی در نمونه تجاری پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هیدروکسیل وجود دارد. برای بررسی واکنش‌پذیری این ناخالصی‌ها از واکنش‌های عامل‌دار کردن استفاده شد.پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-هیدروکسیل از  واکنش با ۲-برموپروپیونیل برمید و α-برموایزوبوتیریل برمید با موفقیت برم‌دار شد. از این درشت مولکول ω-برم‌دار شده می‌توان به عنوان درشت آغازگر در پلیمرشدن رادیکالی انتقال اتم استفاده کرد. در ادامه، پلی(دی‌متیل سیلوکسان) ω-برم‌دارشده با سدیم یدید در استون خشک یددار شد. برم‌دار و یددارشدن ببا آزمون‌های FT-IR،1H-NMR و GPC تایید شد. نتایج GPC نشان داد، با عامل‌دار کردن و شستشوی پلی(دی‌متیل سیلوکسان)، ناخالصی‌های با وزن مولکولی زیاد از بین می‌روند ولی همچنان مقادیری از ناخالصی باقی می‌ماند. پیک‌های مربوط به ناخالصی‌های باقی مانده‌در طیف‌های 1H-NMR نمونه‌های عامل‌دار شده بدون تغییر در شدت و مکان شیمیایی با وضوح بیشتری قابل مشاهده بود که نمایانگر خنثی بودن آنها در واکنش‌های اصلاح شیمیایی حکایت است. به عبارت دیگر، این ناخالصی‌ها فاقد گروه هیدروکسی هستند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Synthesis and Characterization of ω-Halogenated Poly(dimethyl siloxane)

نویسندگان [English]

  • Mojtaba Farrokhi
  • Mahdi Abdollahi
Polymerization Process Engineering Department, Faculty of Chemical Engineering, Tarbiat Modares University, P.O.Box:14115-114, Tehran, Iran
چکیده [English]

Poly(dimethyl siloxane) (PDMS) has received special attention due to its unique properties such as high surface tension, high gas permeability, high hydrophobicity, high chain flexibility at room temperature, good biocompatibility and very low glass transition temperature. One of the simplest methods to impart these properties in copolymers is to use PDMS as a macroinitiator in the controlled radical polymerization. In the present study, hydroxyl-ω PDMS was characterized by FTIR, 1H NMR and GPC analyses. The results showed that there is an impurity present in the commercial hydroxyl-ω PDMS. Functionalization reactions were used to investigate the reactivity of the impurities. Hydroxyl-terminated PDMS was brominated via 2-bromopropionyl bromide and α-bromoisobutyryl bromide. Brominated PDMS, used as a macroinitiator in the atom transfer radical polymerization, was then iodinated by sodium iodide in anhydrous acetone as a solvent to prepare iodinated PDMS. Bromination and iodination were verified by FTIR, 1H NMR and GPC analyses. GPC results showed that a high molecular weight impurity present in the sample can be removed after functionalization and purification of PDMS though there may be still impurities remain in the purified product. 1H NMR spectrum of the brominated and iodinated PDMS showed that the peaks related to the impurity do not show any change in intensity and chemical shift in comparison with those appeared in the 1H NMR spectrum of the hydroxyl-ω PDMS, indicating that impure species are not reactive in chemical modifications. In other words, these impurity species do not have any hydroxyl reactive functional group.

کلیدواژه‌ها [English]

  • poly(dimethyl siloxane)
  • functionalization
  • synthesis and characterization
  • impurity
  • proton nuclear magnetic resonance spectroscopy